Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2023

The Crystal Beauty

Ή, πώς να μεταμορφώσετε μια απλή Amiga 500 σε αυτό:

Συζητώντας με ένα φίλο μου - κάτοχο μίας Amiga 500 Plus - τις προάλλες για τα προϊόντα της a1200.net, της εταιρίας που παράγει καινούρια cases και keycaps για τις ταλαίπωρες και κιτρινισμένες Αμιγκούλες μας, έδειξε έντονο ενδιαφέρον στην προοπτική μίας νέας, ολόφρεσκης... αμφίεσης για το μηχάνημά του. Επειδή ως γνωστόν στη βράση κολλάει το σίδερο, τσεκάραμε τι υπάρχει διαθέσιμο και παραγγείλαμε άμεσα κάποια πραγματάκια. Μετά από περίπου 3 εβδομάδες είχαν φτάσει στα χέρια μου, οπότε ο φίλος μου έφερε την Amiga του προκειμένου να προχωρήσουμε στα... περαιτέρω.

Η αλήθεια είναι πως οι αδιάφορες αυτές συσκευασίες δεν προδίδουν το περιεχόμενό τους

Η Amiga πριν την επέμβαση. Θα πρέπει να παραδεχτείτε ότι δείχνει μια χαρά και ελάχιστα κιτρινισμένη. Εχθρός του καλού όμως, είναι το καλύτερο.

Επειδή είχα κάνει την ίδια δουλειά και στο παρελθόν, η αλήθεια είναι ότι είχα διαπιστώσει κάποια μικροπροβλήματα με τα προϊόντα της a1200.net. Τίποτα που να μην ξεπερνιέται, βέβαια. Τίποτα σημαντικό, τουλάχιστον. Έτσι ήμουν προετοιμασμένος για κάποιες βίδες που δεν θα ταίριαζαν, κάποιες άλλες που θα έλειπαν, ένα eject button για το floppy disk drive που απλά απευθυνόταν σε άλλο μοντέλο, και άλλα τέτοια ωραία. Αλλά, πόση σημασία να έχουν πραγματικά όλα αυτά; Μπροστά στα κάλλη τι είναι ο πόνος; Ας αφήσω τα πολλά λόγια και ας προχωρήσω στο ψητό, λοιπόν.

Ωραία κουτάκια. Ελπίζω και το περιεχόμενο να είναι ανάλογο.

Το διάφανο case απ' ότι βλέπω δεν είναι ακριβώς ίδιου στυλ με αυτό που είχα αγοράσει πριν από μερικά χρόνια για την 1200άρα μου (θα την δείτε και αυτήν παρακάτω). Το νέο case για την 500/500 Plus είναι εντελώς διάφανο, σαν γυαλί ή plexiglass. Τώρα, το αν αυτό είναι καλό ή κακό θα το διαπιστώσουμε στο τέλος προφανώς.

Μιλάμε για crystal clear!

Τα πρώτα βήματα ήταν πολύ απλά, χωρίς προβλήματα. Δυστυχώς διαπίστωσα ότι για καλύτερη εφαρμογή έπρεπε να αφαιρεθεί και το κάτω μέρος του shield στο οποίο περικλείεται το motherboard (το πάνω μέρος είχε αφαιρεθεί εδώ και χρόνια). Πάμε λοιπόν να ξεβιδώσουμε όλες τις βίδες γύρω από τις θύρες επέκτασης και μετά την τοποθέτηση να τις ξαναβιδώσουμε. Συν 10-15 λεπτά δουλειάς με το καλημέρα...


Η μεταφορά του motherboard, της επέκτασης μνήμης και του floppy disk drive από το παλιό case στο νέο ολοκληρώθηκε χωρίς περαιτέρω θεματάκια. Αναμενόμενα, το eject button του floppy drive και πάλι δεν ταίριαζε!

Για να την δούμε και με το πληκτρολόγιο...


Διαπιστώνει κανείς με την πρώτη ματιά ότι το νέο case είναι τόσο... διαφανές που το - έστω και λίγο - κιτρινισμένο πληκτρολόγιο δείχνει παράταιρο. Εδώ είναι που θα κάνουν τη διαφορά τα νέα keycaps. Για πάρτε μια ιδέα:

Αυτό λογικά είναι το χρώμα που είχαν τα πλήκτρα των Α600 και Α1200 όταν έβγαιναν από το εργοστάσιο. Της 500άρας ήταν περισσότερο γκριζομπέζ (ανάλογα με το τι θυμάται ο καθένας). Στη δική μας περίπτωση πάντως, τα κατάλευκα πλήκτρα φαίνονται ιδανικά. Για να ξεκινήσουμε να τα αλλάζουμε λοιπόν...


Η διαφορά είναι εμφανής.

Θα ήμουν ψεύτης αν σας έλεγα ότι η αλλαγή των keycaps είναι εύκολη. Διαπίστωσα δύο θέματα που με ταλαιπώρησαν και, ειδικά το πρώτο είναι... βουνό. Αναφέρομαι στα μεγαλύτερα πλήκτρα (Enter, Shift, Space, Tab κλπ) τα οποία, εκτός από ελατήρια, στηρίζονται και σε μεταλλικά ελάσματα τα οποία πρέπει μέσω ειδικών πλαστικών συνδέσμων να κουμπώσουν ταυτόχρονα πάνω στο πλήκτρο και στη βάση του πληκτρολογίου. Αν σας ακούγεται δυσκολάκι, πιστέψτε με, είναι εντελώς μανίκι. Εκτός και αν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος να τα κουμπώνει κανείς, πέραν του προφανούς. Χρειάζονται ακριβείς κινήσεις σε ελάχιστο χώρο, όραση 10/10 και τόνοι υπομονής προκειμένου να τα βγάλει κανείς πέρα.

Αλλά, όπως σας έγραψα, υπάρχει και άλλο ένα θέμα με τα keycaps. Αυτό έγκειται στο ότι αρκετά από τα πλήκτρα δεν κουμπώνουν καλά στις βάσεις τους στο πληκτρολόγιο, με αποτέλεσμα με το παραμικρό να... εκτοξεύονται λόγω της δύναμης που ασκεί το ελατήριο. Εδώ θα πρέπει να βρείτε κάτι λεπτό και εύκαμπτο να παρεμβάλλετε μεταξύ υποδοχής βάσης και εξογκώματος πλήκτρου, ώστε να γίνει πιο σφικτή η συναρμογή. Εννοείται ότι το να βάλει κάποιος κόλλα, σιλικόνη ή άλλες ουσίες με κολλητικές ιδιότητες δεν προτείνεται, αφού όταν θα πήξει δεν θα κουνιούνται πλέον τα πλήκτρα.

Τέλος πάντων, μετά από αρκετή ώρα παιδέματος, ποταμούς ιδρώτα και εξάντληση (δις) του υβρεολογίου μου, κατάφερα να ολοκληρώσω τη μεταμόσχευση δίνοντας λύση στα προβλήματα που μου παρουσιάστηκαν. Δείτε το ολοκληρωμένο αποτέλεσμα και κρίνετε εσείς εάν άξιζε τον κόπο (προσωπικά θεωρώ πως ναι):





Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κάνω και μία αναφορά στο... μπικικίνι, στο μπαγιόκο, στο μαρούλι ή όπως αλλιώς το λέει ο καθένας. Άσχετα με το τι θα διαβάσετε στο website της a1200.net, το case μαζί με τα keycaps συν φόρους και μεταφορικά κόστισαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, κάτι ελάχιστο πιο κάτω από 300€. Καταλαβαίνετε ότι με τέτοιο κόστος κτήσης συν τον κόπο που απαιτείται για τη μεταφορά και την εγκατάσταση στο νέο case, η 500άρα σας αλλάζει αυτόματα κατηγορία από μηχάνημα αξίας 150-200€ σε υπολογιστή του πεντακοσάρικου (500€). Το αν κάποιος θεωρεί ή όχι ότι αξίζει αυτή η επένδυση θεωρώ ότι είναι καθαρά προσωπικό του θέμα. Δικό του και του πορτοφολιού του, φυσικά.

Το ωραίο είναι ότι αφού ολοκλήρωσα την 500 Plus του φίλου μου, αυτή την Crystal Beauty του τίτλου της ανάρτησης, θέλησα να τη συγκρίνω με την αγαπημένη μου 1200άρα, το πρώτο μηχάνημα που είχε περάσει από παρόμοια διαδικασία. Ομολογώ ότι το αποτέλεσμα με σόκαρε λιγάκι:





Έτσι είναι. Κάτω από τον κιτρινισμένο 64άρη η Α1200 έδειχνε μια χαρά. Τώρα, απέναντι στην 500άρα φαντάζει σαν ταλαίπωρη γριά που προσπαθεί με τόνους φτιασίδια να καλύψει τις ρυτίδες τις και το κρεμασμένο δέρμα της. Σκατά!

Φυσικά, την όλη διαφορά την κάνουν τα keycaps (αν και ακόμα και το διαφανές case δείχνει σα να έχει κιτρινίσει κάπως). Θα μπορούσα θεωρητικά να αγοράσω ένα ακόμα σετ με καινούρια πλήκτρα - γύρω στα 90€ -, αλλά σκέφτομαι το παίδεμα για την τοποθέτησή τους και δυσκολεύομαι να το αποφασίσω. Το έκανα μια φορά, ΟΚ, έχω την όρεξη και τη διάθεση να το κάνω και δεύτερη;

Προς το παρόν, όχι. Ίσως κάποια άλλη στιγμή με λιγότερες σκοτούρες και περισσότερο χρόνο να το ξανασκεφτώ. Μέχρι τότε θα την κρατήσω τη 1200άρα μου ως έχει. Άλλωστε, αν δεν βρίσκεται κοντά της η Crystal Beauty που προκαλεί τις αναπόφευκτες συγκρίσεις, μια χαρά δείχνει από μόνη της. Οπότε θα επιστρέψω πάραυτα την 500 Plus στον φίλο μου και θα αφήσω εσάς με μερικές ακόμα φωτογραφίες της:






Κυριακή 7 Μαΐου 2023

HAMazing: για το χρώμα ποτέ δεν παύει να εντυπωσιάζει

Ένα από τα εντυπωσιακότερα - στα χαρτιά, τουλάχιστον - χαρακτηριστικά της Amiga όταν αυτά ανακοινώθηκαν στο ανύποπτο κοινό το 1985 ήταν προφανώς και ο αριθμός των χρωμάτων που μπορούσε να παράγει: 4096 ή 2 στην 12η για να το στρογγυλέψουμε. Σε μια εποχή που ο πλέον εντυπωσιακός αριθμός που είχαμε ακούσει ήταν τα περίφημα 512 του άσπονδου φίλου Atari ST και ο αμέσως επόμενος τα 256 των 8μπιτων Atari, ο αριθμός "4096" φάνταζε - και ήταν - ασύλληπτος. Το πλέον ασύλληπτο μάλιστα ήταν ότι δεν έχουμε απλά να κάνουμε με μία χρωματική παλέτα: η Amiga είχε τη δυνατότητα να απεικονίσει ταυτόχρονα αυτά τα 4096 χρώματα! Καλωσορίστε το Hold-And-Modify.

Αντιγράφω από την Wikipedia: "Hold-And-Modify, usually abbreviated as HAM, is a display mode of the Commodore Amiga computer. It uses a highly unusual technique to express the color of pixels, allowing many more colors to appear on screen than would otherwise be possible. HAM mode was commonly used to display digitized photographs or video frames, bitmap art and occasionally animation. At the time of the Amiga's launch in 1985, this near-photorealistic display was unprecedented for a home computer and it was widely used to demonstrate the Amiga's graphical capability. However, HAM has significant technical limitations which prevent it from being used as a general purpose display mode". Αυτή η τελευταία πρόταση είναι το κλειδί αναφορικά με το ΗΑΜ και ήταν και το τίμημα που πλήρωνε αυτή η τεχνική προκειμένου να μπορέσει να απεικονίσει τόσα χρώματα ταυτόχρονα χωρίς να ξοδεύει την ανάλογη ποσότητα μνήμης, γιατί αυτό ήταν και το σημαντικότερο καθώς εκείνη την εποχή οι μνήμες ήταν πανάκριβες.

Fast forward 38 χρόνια μετά. Κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό θα διαπιστώσουμε ότι τα HAM modes τελικά χρησιμοποιήθηκαν λίγο προς ελάχιστα στην ιστορία της Amiga, καθώς λόγω των προαναφερθέντων τεχνικών περιορισμών δεν ήταν ιδανικά για παιχνίδια με γρήγορη κίνηση αλλά και παρουσίαζαν κάποια artifacts αναλόγως του τρόπου χρήσης τους. Φυσικά κυκλοφόρησαν ουκ ολίγα slideshows που έκαναν χρήση των HAM modes, καθώς τα τελευταία ήταν ιδανικά για την απεικόνιση πολύχρωμων, στατικών εικόνων. Εξυπακούεται ότι στις κορυφαίες παραγωγές της demoscene όπου και κινείται το... σύμπαν, από σπάνια έως ποτέ δεν γινόταν χρήση του Hold-And-Modify.

Όλα αυτά με ελάχιστες εξαιρέσεις, η κορυφαία των οποίων είναι το ολοκαίνουριο demo του group Desire που παρουσιάστηκε στα πλαίσια του demοparty 68K inside και ονομάζεται, πολύ ταιριαστά, HAMazing. Γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται.

Δεν θα σας κουράσω με άλλα λόγια, σας αφήνω να απολαύσετε την οπτική αυτή (και όχι μόνο) πανδαισία και μην ξεχνάτε το σημαντικότερο: τρέχει σε απλή Amiga 500 με 1ΜΒ συνολικής μνήμης. Πώς είπατε;

Πέμπτη 2 Μαρτίου 2023

9ο Amicamp: The photostory

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε έλαβε χώρα η μοναδική εν Ελλάδι επίσημη σύναξη χρηστών Amiga, το Amicamp, στον πάντα φιλόξενο χώρο του Found.ation στα Πετράλωνα. Σας είχα ενημερώσει σε προηγούμενες αναρτήσεις για τις ημερομηνίες και τον χώρο διεξαγωγής του 9ου Amicamp, οπότε, αν το χάσατε, κακό του κεφαλιού σας! Εμείς πάντως που είμασταν για μία ακόμα φορά παρόντες διασκεδάσαμε, κουβεντιάσαμε, χαβαλεδιάσαμε, παίξαμε - και πολύ, μάλιστα -, ήπιαμε πολλούς καφέδες, γενικώς τη βγάλαμε φίνα.

Επειδή κάποιοι ίσως να μη μπόρεσαν να δώσουν το παρών λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων ή κάποιοι άλλοι να βρίσκονταν εκτός Αθήνας, θα κάνω μια προσπάθεια μέσω των φωτογραφιών που θα ακολουθήσουν να σας βάλω λίγο στο κλίμα του 9ου Amicamp. Λίγο, γιατί άλλο να το ζεις, άλλο να το βλέπεις. Για παράδειγμα δεν υπάρχουν φωτογραφικά ντοκουμέντα από κάποια κορυφαία ποδοσφαιρικά (;) συμβάντα, ότι δηλαδή ο γράφων κέρδισε σερί 5-1 και 7-1 τους other_reality και Mike στο Kick-Off (το πρώτο, το ορθόδοξο) ή ότι ο Cool_AmigaN έχασε με 7-0 στον πρώτο τελικό του φετινού Sensible Days, με σκορ ημιχρόνου... 5-0! Με λίγα λόγια σε κάποια ματς ό,τι πήγαινε μέσα έγραφε. Και μερικά που πήγαιναν έξω, ίσως!


Τα μηχανήματα

Vampire v4 standalone

Vampire v4 standalone

PowerMac G4 με MorphOS

PowerMac G4 με MorphOS

SEGA Master System II & Raspberry Pi 400

Amiga 1200 με ACA1232

Amiga 1200 με ACA1232     

Amiga 1200 με ACA1232


Τα πρόσωπα

Other_Reality και Dony με την κούπα του πρωταθλητή

Ο Αλέξης με τον Cool_AmigaN στην κλήρωση των ομίλων του Sensible Days. Έπεσε ασύλληπτο μαγείρεμα, αλλά και πάλι ο Στέφανος δεν κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής

Ο Portarinos και ο γράφων ποζάρουν χαρούμενοι με το Amiga Magazine ανά χείρας που αναφέρει: Gateway buys Amiga! The Future's Bright! Άραγε πώς θα είχαν κυλήσει τα πράγματα αν τότε, το 1999, δεν είχε φαλιρίσει η Gateway; Μήπως τώρα η Amiga θα ζούσε και θα βασίλευε; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Στο βάθος ο Dinohatzi απολαμβάνει τον καφέ του ατενίζοντας τα οπίσθια των φωτογραφιζόμενων

Ο FIK πανηγυρίζει με το κύπελο του Sensible Days ενώ ο απερχόμενος πρωταθλητής (Tsak) χειροκροτεί, αναγνωρίζοντας το μεγαλείο και την ανωτερότητα του κορυφαίου SWOS player του τουρνουά

Ο κόσμος








Η ολοκλήρωση του Tiny Bobble

Έ-έ-έρχεται!

Ναι, είναι γεγονός: μετά από ένα εξαντλητικό διπλό 100 πιστών καταφέραμε να τερματίσουμε το ψηφιακό διαμαντάκι του Pink των Abyss!

Να ευχαριστήσω τον Mike που με συντρόφεψε στον... μαραθώνιο Tiny Bobble καθώς και στο Kick-Off. Επίσης τους Other_Reality, Mike και Αλέξη για τα πάμπολλα διασκεδαστικά ματσάκια στο υπέροχο δημιούργημα του Dino Dini. Και τέλος τον Αλέξη για τα διπλά σε ποδοσφαιράκια, Speedball 2, Micro Machines και, πάνω απ' όλα, Beach Volley!


Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2023

Τρεις και σήμερα!

Ίσως στην πλειονότητα εκεί έξω να έχει περάσει στα ψιλά η δημιουργία του Real Amiga SWOS Total Pack από τον "δικό μας" Στέφανο Καρούσο. Για όσους παιδεύονται ακόμα με τις λάσπες (κοινώς ταλαιπωρούνται με το Sensible World of Soccer '97-'98) να ενημερώσουμε ότι η καταπληκτική δουλειά που έχει κάνει ο Στέφανος όχι μονάχα μπορεί να τρέξει και σε πραγματική Amiga, όχι μόνο έχει up-to-date rosters των ομάδων, αλλά και μερικές δεκάδες άλλα καλούδια. Αντιγράφω επιγραμματικά από το επίσημο website:

49 World Tournaments
25 Theme Versions & Remixes
24 Seasons
19 Standalone games to complete the series
16 Graphics sets
14 Data disks
5 Cracktros
3 Sound sets
2 Gameplay modes
2 Celebration styles
2 Modes interactive tactic viewer
Patched starting years
Patched internal formations display
Integrated RNC ProPack GUI
Integrated GUI'ed HEX Editor
Integrated DIY Random Results Generator
Integrated custom MagicBeacon notifications
Live Tournaments Draw
Live Updater
Live Sound Set Preview
Original Intro
Autosave last configuration
Animated "About" window
Animated Intro
Load your own custom ADF
On the fly options to be adjusted
Many extras and easter eggs!

Αν είστε φίλος του SWOS και αναρωτιέστε πού μπορείτε να τα βρείτε και να τα δείτε όλα αυτά, η απάντηση είναι απλή: στο 9o Amicamp, που θα λάβει χώρα το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται, στις 25 & 26 Φεβρουαρίου, στο Found.ation (Πειραιώς 123).

Φυσικά, τα καλά σχετικά με το Sensible δεν (θα μπορούσαν να) τελειώνουν εδώ. Στα πλαίσια λοιπόν του Amicamp, την Κυριακή 26/2 στις 11:30 θα ξεκινήσει το Sensible Days, ο ετήσιος ελληνικός διαγωνισμός SWOS που συγκεντρώνει δεκάδες κόσμου και 16 τυχερούς και φορμαρισμένους συμμετέχοντες σε μία σκληρή και αδυσώπητη μάχη για την κατάκτηση του πολύτιμου τροπαίου!


Εννοείται πως το Amicamp δεν περιορίζεται στο Sensible Days. Οι ανά την επικράτεια Αμιγκάδες θα μπορέσουν να δουν εκεί πολλά και διάφορα μοντέλα της "Μεγάλης Κυρίας" σε νορμάλ ή όχι και τόσο configurations, νέες κυκλοφορίες σε hardware και software και πολλά-πολλά ακόμη. Η είσοδος είναι φυσικά δωρεάν οπότε, αν δεν εγκαταλείψετε το κλεινόν άστυ για το τριήμερο, κάντε μια βολτίτσα από το Found.ation και δεν θα το μετανιώσετε!