Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

Once we were Kings part 7: οι 500άρες

Συνέχεια στο ταξίδι μας στις Amigas που πέρασαν από τα χέρια μου τα προηγούμενα χρόνια. Σειρά για παρουσίαση έχουν κάποιες 500άρες που είχα γύρω στο 2010.

Σήμερα θα σας παρουσιάσω 2 Amiga 500 οι οποίες, ας πούμε ότι "τις είχαν τις επεκτασούλες τους". Αν και βέβαια, καμία απ' τις δύο δεν είχε πραγματικά την ταχύτητα και τη λειτουργικότητα που έχει η τωρινή μου 500άρα με τον HC508. Παρένθεση: το "τωρινή" της πρότασης που μόλις διαβάσατε δεν ισχύει πλέον. Η εν λόγω 500άρα αντικαταστάθηκε από μία 500 Plus με ACA500. Και μετά "έφυγε" κι αυτή...

Αλλά έτσι είναι, τότε υπήρχαν λιγότερες επιλογές και αναγκαστικά παιδευόμασταν με... φρικαλέα (!) hardware parts, όπως είναι οι δίσκοι SCSI και οι ZIP RAMs. Ευτυχώς, με τις πρόσφατες γενιές accelerators όλα αυτά θα μπουν (ευτυχώς) αργά ή γρήγορα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Είπαμε, ΟΚ, γουστάρουμε retro feeling αλλά, SCSI IDs, terminators, κλπ; Άσε καλύτερα, δεν θα πάρω...

Πάμε στην πρώτη 500άρα λοιπόν, που δεν είναι άλλη από την κυρία της φωτογραφίας:

Η συγκεκριμένη ήταν εφοδιασμένη με ένα sidecar expansion της GVP, το A500-DH+ (το οποίο είναι το αντίστοιχο του HC8+ για την Amiga 2000, αν θυμάμαι καλά). Η συγκεκριμένη επέκταση εφοδιάζει την 500άρα με 8ΜΒ μνήμης Fast RAM (χρησιμοποιώντας απλά SIMMs και όχι αυτά της GVP - για καλή τύχη όποιου τον διαθέτει) αλλά και SCSI controller. Στον controller αυτό λοιπόν, είχα συνδέσει έναν σκληρό δίσκο (που εγκαθίσταται στο εσωτερικό του sidecar) αλλά και - εδώ είναι το καλό - ένα εξωτερικό SCSI CD-R/W της Yamaha, που προσέφερε στην "ταπεινή" 500άρα δυνατότητες εγγραφής CDs (αδιάφορο) αλλά και ανάγνωσης, πράγμα ιδιαίτερα χρήσιμο για τη μεταφορά αρχείων.

Στο πίσω μέρος της Amiga είχα συνδέσει έναν scandoubler/flickerfixer που έδινε τη δυνατότητα σύνδεσης του μηχανήματος σε σύγχρονες, TFT/LCD οθόνες. Στο εσωτερικό του υπολογιστή, η ROM 1.3 είχε αντικατασταθεί με την 3.1.

Συνολικά, με όλα τα παραπάνω, η περί ης ο λόγος Amiga 500 θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα ιδανικό μηχάνημα για WHDLoad, καθώς θα μπορούσε να τρέχει παιχνίδια και demos ακόμα και από δισκάκια στο CD-R/W. Η ταχύτητα του stock 68000 στα 7,14MHz δεν αποτελούσε ανασταλτικό παράγοντα εφόσον το μηχάνημα περιοριζόταν καθαρά σε χρήση gaming...

Πάμε στην 2η 500άρα τώρα, που, αν θυμάμαι καλά, την έφτιαξα αρκετά μεταγενέστερα της πρώτης. Το μηχάνημα, όπως συνήθιζα, είχε ROM 3.1 και μάλιστα είχα μπει στον κόπο να αλλάξω τη μπαταρία του Α501 ώστε, όχι μόνο να μην έχω θέματα με διαρροές ανεπιθύμητων υγρών, αλλά και να μπορεί η 500άρα μου να κρατάει ημερομηνία και ώρα - δυνατότητα που για μένα είναι καλό να υπάρχει.

Στο motherboard της Amiga είχα προβεί στην κλασική πλέον μετατροπή του Zetr0, που κάνει τα 512ΚΒ της επέκτασης του trapdoor να φαίνονται ως συνέχεια της μνήμης chip, δίνοντάς μας έτσι ένα ολόκληρο ΜΒ.

Στο εσωτερικό της Amiga είχα εγκαταστήσει δύο πολύ ενδιαφέρουσες και χρήσιμες πλακετούλες. Η πρώτη δεν ήταν άλλη από τον "τίμιο" MTEC 68020i, που εφοδίαζε την 500άρα με έναν Motorola 68020 στα 14MHz και μέχρι 4ΜΒ μνήμης Fast RAM.

Η δεύτερη πλακέτα ήταν ο εξαιρετικός Indivision ECS, ο θαυματουργός αυτός εσωτερικός scandoubler/flickerfixer της Individual Computers, ο οποίος, εκτός από τα κλασικά και αναμενόμενα, προσέφερε δυνατότητα για scanlines αλλά και νέες αναλύσεις! Πραγματικά, ακόμα και τώρα τον θεωρώ ως must για όποιον ενδιαφέρεται να συνδέσει την OCS/ECS Amiga του σε σύγχρονα monitors...

Φυσικά, όλα τα παραπάνω θα ήταν μάλλον λίγο άχρηστα, αν δεν υπήρχε σκληρός δίσκος, έτσι δεν είναι; Εδώ λοιπόν χρησιμοποίησα ένα άλλο sidecar expansion, το Alfa Power της Alfa Data, το οποίο προσέφερε μνήμη Fast RAM (2MB για αποφυγή conflicts στην περίπτωσή μου) αλλά και - κρατηθείτε - IDE controller! Ναι, μην βλέπετε τώρα, πριν από κάποια χρόνια η δυνατότητα να έχει κάποιος IDE controller στην Amiga 500 και να αποφύγει να έχει να κάνει με SCSI ακουγόταν, απλά, εξωτική! Εγώ μάλιστα το πήγα ένα ακόμα βήμα παραπέρα, αντικαθιστώντας τον IDE δίσκο με κάρτα compact flash.

Όλα τα προαναφερθέντα καλούδια καθιστούσαν την 500άρα μου μια πραγματικά αξιόλογη Amiga. Δείτε αρχικά το Sysinfo:

Στη συνέχεια δώστε βάση στην ανάλυση της οθόνης και στο Which Amiga?:

To ShowConfig:

Και μια "επεμβασούλα" που είχα κάνει στο Multi Kickstart ώστε να τρέχει σαν "a500" από command line και να μας γυρνάει σε Kickstart 1.3:

Το προγραμματάκι αυτό μετατρέπει την πουσαρισμένη Α500 σε απλή, για λόγους συμβατότητας με το παλιό software σε δισκέτες

Ευχαριστίες σε όσους μου πούλησαν τα hardware parts που χρησιμοποίησα

Et voila, plain 1.3!

Αυτά λοιπόν με τις 500άρες: περισσότερα χρήματα, περισσότερος κόπος και χειρότερα αποτελέσματα από αυτά που μπορούμε να έχουμε τη σήμερον ημέρα χρησιμοποιώντας έναν HC508 ή έναν ACA500 Plus. Δεν πειράζει, πάθαμε και μάθαμε!

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

Hologon: μόνο 500άρα. Τίποτα άλλο!

Καλά, είναι απίστευτο: εκεί που αναλώνεσαι σε άσκοπες συζητήσεις με τον καθένα που πετυχαίνεις στο Facebook για το αν το Tiny Bobble, το Tinyus και το Rygar θα έπρεπε να είχαν ως minimum απαίτηση την Amiga 500, την Amiga 1200 ή μια... Amiga 4000 με 68060, ξαφνικά σκάει από το... ταχυδρομείο το Hologon για να δείξει το απλό, το προφανές: η Amiga ήταν το μηχάνημα των θαυμάτων. Και όπου "Amiga" βάλτε "OCS" και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Για τους υπόλοιπους δεν θα μπω καν στον κόπο να εξηγήσω - για ακόμα μία φορά - τα αυτονόητα.

Από τα παραπάνω δεν θα πρέπει κανείς να εξάγει το συμπέρασμα ότι ας πούμε η 1200άρα δεν είναι Amiga ή φέρει άδικα το όνομα αυτό ή κάτι τέτοιο: απλά, θεωρώ ότι για να κατανοήσει κάποιος το μεγαλείο του hardware που φώλιαζε στο εσωτερικό του 16μπιτου (υπερ)υπολογιστή της Commodore θα έπρεπε να είχε πιάσει τα πράγματα από την αρχή, από τα χρόνια του ZX81 και του VIC-20 ώστε να μπορέσει να εκτιμήσει για τι μεγέθους τεχνολογικό άλμα μιλάμε όταν ξαφνικά, στα κομπιουτερικά δρώμενα εμφανίζεται ένας υπολογιστής με το Original Chip Set του Jay Miner και της ομάδας του (εν προκειμένω, η Amiga 1000). Καμία μελλοντική εξέλιξη στο hardware της πλατφόρμας δεν θα είχε στη συνέχεια τόση χαοτική διαφορά από όλα τα υπόλοιπα μηχανήματα εκεί έξω. Γι' αυτό, αν Amiga=hardware out of this world, επιτρέψτε μου να θεωρώ μονάχα τα πρώτα μηχανήματα, εκείνα με το OCS, ως πραγματικές Amigas.

Επανερχόμενος όμως στο θέμα της ανάρτησης, θα πρέπει να πω ότι αυτό το κλασικό "only Amiga makes it possible" - που πλέον θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κλισέ - έχει χρησιμοποιηθεί χιλιάδες φορές τα τελευταία 35 χρόνια από κόσμο και κοσμάκη. Πολλές φορές ορθώς, τις περισσότερες εν είδει υπερβολής. Το demo Hologon των Electronic Knights ανήκει αναμφίβολα στην πρώτη κατηγορία.

Έχω αναφερθεί στο παρελθόν από το blog μου σε δουλειές του Γερμανικού demogroup, που κατά καιρούς εντυπωσίαζε το retro κοινό υπενθυμίζοντας τις δυνατότητες των 8μπιτων υπολογιστών της σειράς TED της Commodore. Για το Hologon δεν είχα ιδέα μέχρι χθες, που έπεσε το μάτι μου στο σχετικό post του καλού φίλου Βασίλη Ν. (paranoicb) στο Facebook. Ορμώμενος από αυτή τη δημοσίευση διαπίστωσα ότι οι Electronic Knights διένειμαν το Hologon μέσω δισκετούλας και ταχυδρομείου! What???

Σκεφτείτε απλά, Δεκέμβριος 2020, άπαντες ανά την υφήλιο ετοιμάζονται για τα πρώτα τους Χριστούγεννα εν μέσω καραντίνας, και κάποιοι τυχεροί λαμβάνουν μια δισκετούλα 3,5" από τους Electronic Knights. "Για την Amiga 500", λέει επάνω. Ανάβουν τις 500άρες τους, βάζουν τη δισκέτα στο drive, και αυτό αρχίζει το γνώριμο γουργούρισμά του που μεταφέρει τους γνώστες πολλά χρόνια πίσω, σε εποχές αθωότητας για τους ίδιους. Και μετά, αντικρίζουν τα πρώτα γραφικά και ακούν τις πρώτες νότες από τις (techno-ψαλμωδίες; Πώς χαρακτηρίζονται, άραγε;) μελωδίες που συνθέτουν το soundtrack του Hologon. Η συνέχεια; Απλά τόσο εντυπωσιακή από κάθε άποψη, που το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι μια φράση από ένα comment που διάβασα σχετικά: "Wow, that coding! That's c64 optimization level, on Amiga". Όποιος γνωρίζει και καταλαβαίνει, αυτό το σχόλιο τα λέει όλα.

Hologon, λοιπόν, φίλοι μου. Σε μία και μόνη δισκετούλα, για Amiga 500 με 1ΜΒ μνήμης. Όταν ο πήχης μπαίνει τόσο ψηλά, όταν οι Electronic Knights μας θυμίζουν για τι είναι ικανό αυτό το hardware, please, μην μου ξαναπεί κάποιος ότι το Rygar χρειαζόταν Amiga 1200 για να βγει "σωστό" γιατί θα πάθω κανένα ανεύρυσμα! Κι αν δεν το πάθω θα του θυμίσω το The Fall, το Meadows, το EON και πολλά άλλα. Μπας και καταλάβει, έστω και αργά, για τι είναι ικανό το OCS...


Α, ναι: αν θέλετε να το τρέξετε σε κανονική Amiga (και πολύ καλά θα κάνετε, εννοείται), κατεβάστε το Hologon από εδώ και αφεθείτε στην μαγεία του.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

Tinyus: In Abyss we trust!

"Για δες ρε παιδάκι μου", σκέφτηκα. "Τόσα χρόνια, από τότε που η demoscene βρισκόταν στα σπάργανα, οι πλέον ταλαντούχοι coders των κορυφαίων groups δεν έχαναν ποτέ την ευκαιρία να μας αποδείξουν ότι όσα εντυπωσιακά κι έφτιαχναν στα demos δεν μπορούσαν να τα μετουσιώσουν σε video games με αξιόλογο gameplay". Και έτσι ήταν. Ακόμα και groups τα οποία εν μία νυκτί "το γύρισαν" σε εταιρίες δημιουργίας παιχνιδιών, αυτό το "κάτι" που θα μπορούσε να παντρέψει για παράδειγμα την οπτική πανδαισία και τα εφέ του Eon με το playability factor του Hybris στάθηκαν ανίκανα να το εντοπίσουν.

Θυμάται κανείς την Thalion; Ναι, αναφέρομαι στο περίφημο Γερμανικό software house που φτιάχτηκε από sceners της Atari (ST) demoscene στα τέλη των 80s και κυκλοφόρησε εντυπωσιακές παραγωγές όπως ήταν τα Wings of Death, Leathal Xcess, Lionheart κ.ά. Οι τίτλοι της Thalion ήταν jaw dropping, τόσο στον Atari όπου έδειχναν τα δόντια του "απλού ST" χωρίς να παραλείπουν να εκμεταλλευτούν το αναβαθμισμένο hardware του STE, όσο φυσικά και στην Amiga, στην οποία, ακόμα και σήμερα, το Lionheart θεωρείται ένα από τα πλέον εντυπωσιακά - τουλάχιστον στο αισθητικό σκέλος - παιχνίδια που κυκλοφόρησαν ποτέ. Παρόλα αυτά, καμία από τις κυκλοφορίες της Thalion δεν είναι από τους τίτλους που σκέφτεται κανείς να παίξει πρώτους-πρώτους για να διασκεδάσει και να ξεδώσει, είτε στην Amiga, είτε στον Atari ST. Κάπου εκεί στις λεπτομέρειες, "το 'χαναν"...

Και ενώ τα χρόνια περνούσαν και κυκλοφορούσαν όλο και πιο εντυπωσιακά demos για τις δημοφιλέστερες retro (πλέον) πλατφόρμες, όποτε οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια groups, διοχέτευαν το ταλέντο και τη δημιουργικότητά τους σε video games, το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά το ανάλογο ήταν. Ξαφνικά όμως, την τελευταία δεκαετία, τα πράγματα άλλαξαν: πρώτα οι Digital Monastery (το game development τμήμα των Hokuto Force στον Commodore 64) και στη συνέχεια το Batman Group στον Amstrad CPC, έδειξαν ότι οι sceners σα να είχαν βρει πλέον τη μαγική συνταγή και μπορούσαν πια να φτιάχνουν και παιχνίδια ανάλογα του ταλέντου τους και των demos που είχαν οι ίδιοι κυκλοφορήσει νωρίτερα.

Μέχρι που, πριν από έναν περίπου χρόνο, ο Pink του group Abyss ξεκίνησε την σειρά "Tiny" στην Amiga. Και από τότε μαζεύουμε τα σαγόνια μας...

Όσο καλά και αν ήταν τα Tiny Invaders και Tiny Galaga, τίποτα δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει για τον... gaming τυφώνα που λεγόταν Tiny Bobble: με την μεταφορά αυτή του Bubble Bobble ο Pink έκλεισε στόματα που χρόνια τώρα μας κούραζαν τα αυτιά και μας έπρηζαν τα συκώτια, υποστηρίζοντας ότι "το hardware της Amiga δεν επαρκεί για καλύτερη έκδοση του BB από αυτήν που είχε κυκλοφορήσει επίσημα back in the day", παρέθεταν τεχνικά χαρακτηριστικά για να αποδείξουν τα παραπάνω και σφύριζαν αδιάφορα όταν κάποιος τολμούσε να αναφέρει το προφανές, ότι δηλαδή αφού γίνεται στον Amstrad CPC (BB4CPC) δεν μπορεί να μην γίνεται στην Amiga!

Το ξαναγράφω λοιπόν, ο Pink με το Tiny Bobble έκλεισε στόματα. Ούτε AGA ζήτησε, ούτε accelerators, ούτε καν... 2η δισκέτα: η προτελευταία δημιουργία του ταλαντούχου coder έφερε δημοφιλές παιχνίδι της Taito στις Amigas μας με όλα τα... γκάζια και το playability του arcade, υπενθυμίζοντας αυτό που κάποιοι κάθε τόσο και λιγάκι βολεύονται να ξεχνάνε: η Amiga ήταν hardware επιπέδου coin-op, τελεία και παύλα. Κατά συνέπεια, όποιο 8bit ηλεκτρονικό (και αρκετά από τα 16bit) έχει μεταφερθεί στην "Μεγάλη Κυρία" με άθλια αποτελέσματα απεικονίζει την κακή δουλειά που έγινε από τους προγραμματιστές, και σε καμία περίπτωση δυνατότητες που (τάχα μου) δεν είχε η Amiga. Αυτό το πιστεύω ακράδαντα.

Anyway, ας αφήσουμε το Tiny Bobble, και ας πάμε στην τελευταία δημιουργία του Pink, στο Tinyus. Πρόκειται για... tiny (!) μεταφορά του πάλαι ποτέ πολυαγαπημένου Nemesis (Gradius) και είναι, όπως και τα προηγούμενα παιχνίδια του, εξαιρετικό! Μάλιστα, να θυμίσουμε ότι αυτή τη φορά το source μηχάνημα ήταν 16μπιτο, και μάλιστα, σε κάποια hardware χαρακτηριστικά του ήταν ανώτερο της Amiga! Όμως αυτά είναι μικρά γράμματα για τον Pink και τους συνεργάτες του και, πιστέψτε με, αν παίξετε το Tinyus θα το διαπιστώσετε και εσείς. Θα σας πρότεινα μάλιστα να παίξετε και το coin-op πριν από το Tinyus, για να συνειδητοποιήσετε πόσο κοντά βρίσκεται στο arcade το παιχνίδι των Abyss, το οποίο, σημειωτέον, βρίσκεται μόλις στην 2η beta έκδοσή του!

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σταθούμε και στην ταχύτητα της ανάπτυξης των παιχνιδιών της σειράς Tiny: από τον περασμένο Απρίλιο που κυκλοφόρησε το Tiny Invaders, μέσα σε περίπου 10 μήνες έχουν κυκλοφορήσει 4 ολόκληροι τίτλοι (το τελευταίο καθώς και τα Tiny Galaga, Tiny Bobble και Tinyus). Είναι... αχαρακτήριστα ταχύς ο ρυθμός με τον οποίων εργάζονται ο Pink και οι συνεργάτες του, και προφανώς είναι άξιοι συγχαρητηρίων, αφού μας χαρίζουν μία νέα, ποιοτικότατη, arcade quality κυκλοφορία περίπου κάθε 2,5 μήνες!

Στην beta έκδοση του Tynius που δοκίμασα εντόπισα 2 βασικά ελαττώματα: το πρώτο είναι ότι δεν κρατάει high score, και το δεύτερο είναι πως όταν χάνουμε κανονάκι ξεκινάμε από την αρχή του level, σε αντίθεση με το coin-op όπου συνεχίζουμε από εκεί που χάσαμε. Θεωρώ ότι στην τελική έκδοση του παιχνιδιού θα έχουν διορθωθεί αμφότερα. Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Tinyus εκμεταλλεύεται πλήρως χειριστήρια με 2 διακριτά fire buttons, κάτι που ικανοποιεί και με το παραπάνω όσους ξεφύγαμε από το 25ετές... κόλλημα των Tomahawk και στραφήκαμε σε πιο σύγχρονες λύσεις.

Μπορείτε να κατεβάσετε το Tinyus από εδώ. Εν τω μεταξύ εγώ θα προσεύχομαι να καταπιαστεί μελλοντικά ο Pink και η παρέα του με τα Green Beret, Exerion, Nova 2001, Ikari Warriors και άλλα αγαπημένα arcades της νιότης μας. Είναι οι πλέον κατάλληλοι άνθρωποι για να το πράξουν, τι να λέμε τώρα;

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2021

Once we were Kings part 6 - Amiga accelerators & more

Δεν είναι μία και δύο οι φορές που έχω γράψει για τις... καραβιές χρημάτων που ξόδεψα στο βωμό των επεκτάσεων της Amiga: εκεί, κάθε μοντέλο που αποκτούσα έπρεπε να το κάνω όσο ταχύτερο γινόταν, να του βάλω όλο και περισσότερη μνήμη, να το εξοπλίσω με οποιοδήποτε χρήσιμο ή άχρηστο περιφερειακό. Έχω γράψει και άλλες φορές για πράγματα και υπολογιστές που πέρασαν από τα χέρια μου, αλλά διαπίστωσα ότι είχαν μείνει μερικές φωτογραφίες από Amiga stuff που είχα παραλείψει να δημοσιεύσω (μην στενοχωριέστε, αναφέρομαι στα περιφερειακά και τις επεκτάσεις: μετά θα ανεβάσω και τα μηχανήματα!). Πάμε λοιπόν να δούμε πώς πετούσα με χαρά τα ωραία μου λεφτάκια στο βαρέλι δίχως πάτο που λέγεται "Τουμπανιασμένη Amiga" μέχρι που ήρθε η οικονομική κρίση να μου βάλει μυαλό και να με αναγκάσει να τα ξεφορτωθώ όλα μια και καλή (και, ειλικρινά, είμαι χαρούμενος που συνέβη αυτό: δεν μπορώ καν να φανταστώ τον εαυτό μου με χιλιάδες ευρώ σε άχρηστο hardware να κάθεται σε μια γωνία όταν υπάρχουν άμεσες οικονομικές ανάγκες).


Anyway, enough με τη γκρίνια, για να δούμε τι (ακόμα) είχα μαζέψει πριν καταλάβω ότι η καλύτερη Amiga και η πλέον τίμια ονομάζεται... WinUAE!


Ο πρώτος μου accelerator και, ταυτόχρονα, μια τραγική επιλογή! Μιλάμε για την εποχή που αγόραζες accelerator για την 500άρα με 25€ (!) αλλά, και πάλι, ο "Professional 030" είναι τραγική επιλογή καθώς, χωρίς το έξτρα RAM board, απλά δεν επιταχύνει καθόλου την Amiga! Ναι, με Motorola 68030 στα 25MHz και μαθηματικό συνεπεξεργαστή χρονισμένο στην ίδια συχνότητα και καταφέρνει να... μην κουνιέται φύλλο! Αν δεν τον βρείτε μαζί με το RAM board αποφύγετέ τον πάση θυσία!




Αυτός, μάλιστα: εξοπλισμένος με έναν Motorola 68020 (όχι EC) χρονισμένο στα 16MHz και έναν 68882 στην ίδια συχνότητα και με ένα SIMMάκι μνήμης των 4ΜΒ αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή για την Amiga 500 που είναι επαρκής για την πλειοψηφία των χρήσεων. Μόνο καλές αναμνήσεις έχω από τον συγκεκριμένο accelerator!




Για την Amiga 2000 αυτή τη φορά, ένας accelerator με Motorola 68040 στα 40MHz και 32ΜΒ fast RAM. Όμορφος, επιβλητικός και, από άποψη ταχύτητας... υπερηχητικός. Ένα θεματάκι είχε μόνο: ότι δεν έπαιζε με τίποτα άλλο συνδεδεμένο στην 2000αρη! Ναι, με ένα bootable floppy με την κατάλληλη library μπορούσα να τρέξω το Sysinfo και να διαπιστώσω ότι σε horsepower "έσβηνε" την Amiga 4000. Αλλά, τι να το κάνεις όταν έκανε conflict με οτιδήποτε άλλο και εάν συνέδεα στο μηχάνημα; Τι hard disk controllers, τι κάρτες γραφικών και δικτύου, ακόμα και scandoublers: τίποτα μα τίποτα δεν μπορούσε να λειτουργήσει ταυτόχρονα με τον Fusion Forty! Μια επιλογή για την οποία κλαίω ακόμα τα λεφτά μου αλλά, πολύ περισσότερο, κλαίω τις δεκάδες ώρες που ξόδεψα προσπαθώντας να κάνω τον Fusion Forty να λειτουργήσει! One to avoid at all costs!




Ένας γνωστός σε όλους accelerator για την 1200άρα, με γενικώς απροβλημάτιστη λειτουργία παρόλο που ανέβαζε υψηλές θερμοκρασίες. Λιγότερο συμβατός από έναν 68020 ή έναν 68030, θα τον πληρώσετε μια καραβιά λεφτά μόνο και μόνο επειδή "φοράει" τον PowerPC ο οποίος όλοι γνωρίζουμε πόσο χρήσιμος είναι σε μία Amiga ("όσο και ένα ζευγάρι γυαλιών πρεσβυωπίας σε ένα 5άχρονο παιδί", είπατε; Κακίες!). Δεν θα πρότεινα με την καμία να τον αγοράσετε και, εάν ήδη τον έχετε στην κατοχή σας τότε φυλάξτε τον ως κόρη οφθαλμού καθώς πλέον οι τιμές τους αγγίζουν 4ψήφια νούμερα! Πώς είπατε; "Δεν είναι δυνατόν;". Ναι, ΟΚ, για την παράνοια του οικοσυστήματος της Amiga μιλάμε!





Μια από τις καλύτερες λύσεις για bridgeboard στην Amiga, δίνει τη δυνατότητα να έχουμε ένα ολόκληρο Intel 80386SX based PC μέσα στην big boxed Amiga μας. Δεν μου έκανε ποτέ αίσθηση γιατί ανακάλυψα αυτά που θα δείτε παρακάτω...









Pentium III SBC computer
Ναι, όπως λέμε Single Board Computer: ένα ολόκληρο motherboard Pentium III σε μία ISA κάρτα το οποίο, με το που "παίρνει μπρος" ενεργοποιεί και τα υπόλοιπα ISA slots της Amiga! Μια εξαιρετική λύση για την Amiga 2000, καθώς οι Amiga 3000 & 4000 έχουν κάποια χωροταξικά "θεματάκια"...






Pentium 4 Single Board Computer
Όταν χρειάζεστε παραπάνω ισχύ απ' όση προσφέρει ένας Pentium III μέσα στην Amiga σας! Ναι, αναφέρομαι σε μια κάρτα που έμπαινε μέσα στην Amiga και την είχα αποκτήσει την εποχή που μεσουρανούσαν οι Pentium 4 στην αγορά των υπολογιστών - σαν να λέμε Core i5 με τα σημερινά δεδομένα! Σε κάποια μελλοντική ανάρτηση θα εξηγήσω αναλυτικά τι είχα φτιάξει με αυτή την κάρτα σε μια Amiga 2000...


...και διάφορες ακόμα καρτούλες: