TheA500 Mini: μήπως τελικά δεν είναι "τσιμπημένη" η τιμή της;

Θέλω ξεκινώντας να κάνω μία διευκρίνηση που κανονικά δεν θα έπρεπε να μπω στον κόπο να την κάνω, αλλά επειδή δυστυχώς τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο στις μέρες μας, ορίστε:

Τα πάντα είναι σχετικά.

Να, την έκανα.

Και εξηγούμαι: είναι ακριβή μια BMW 420 που απ' ότι βλέπω πωλείται καινούρια κάπου γύρω στα 60.000€; Αν είσαι υπάλληλος των Goody's ναι, είναι πανάκριβη. Φαρμακείο. Ασύλληπτα εκτός τόπου και χρόνου όποιος πουλάει αυτοκίνητα με τέτοιες τιμές. Από την άλλη, αν είσαι κάποιος με την οικονομική επιφάνεια ενός Μαρινάκη ή ενός Βαρδινογιάννη, μπορείς να πεις ότι είναι και τσάμπα: δεν θυμάσαι καν πότε ήταν η τελευταία φορά που είχες στην κατοχή σου τόσο φτηνό αυτοκίνητο. Για όνομα, τα 60 χιλιάρικα τα βγάζεις σε μία ώρα. Τις κακές μέρες.

Γι' αυτό σας λέω, σχετικά είναι όλα. Προκειμένου όμως να γίνει μια οποιαδήποτε κουβέντα θεωρούμε ότι υφίσταται αυτό που ονομάζουμε "κοινή λογική" - ξέρετε, αυτό που είναι τόσο κοινό που δεν το έχει σχεδόν κανένας. Αλλά ας πούμε - και πάλι για χάρη της κουβέντας - ότι υπάρχει.

Και για να κάνουμε στροφή 180 μοιρών πάμε στον κόσμο της Amiga: εκεί ακριβώς που οτιδήποτε έχει να κάνει με τη λογική έχει φύγει προ πολλού από το παράθυρο, καθώς πρόκειται για την υπολογιστική πλατφόρμα με το πλέον "ιδιαίτερο" κοινό, με τους δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) χιλιάδες φανατικούς φίλους ανά τον κόσμο που είναι χωρισμένοι σε flavors, στρατόπεδα, classic και next gen, fora, ομάδες στο Facebook και πολλά-πολλά ακόμη. 

Κυκλοφορεί λοιπόν από μέρα σε μέρα στη χώρα μας το TheA500 Mini της Retro Games Ltd., αυτή η μικροσκοπική αναβίωση της Amiga 500, που ακολουθεί την - κλασική τα τελευταία χρόνια - πεπατημένη των "μίνι" εκδόσεων δημοφιλών κονσολών και υπολογιστών του παρελθόντος. Προσωπικά ούτε κρύο ούτε ζέστη μου κάνουν αυτά τα μηχανήματα, εκτός από τις περιπτώσεις των TheC64 και TheVIC20 που πραγματικά με ενθουσίασαν. Αλλά αυτά τα 2 μηχανήματα ήταν διαφορετικά, καθώς είχαν φυσικό μέγεθος και full sized λειτουργικό πληκτρολόγιο.

Τώρα λοιπόν που είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα πρώτα reviews της A500 Mini από τους γνωστότερους YouTubers, γνωρίζουμε ότι το μικροσκοπικό αυτό μηχανηματάκι, πέρα από τα 25 προεγκατεστημένα παιχνίδια, μπορεί να τρέξει οποιοδήποτε WHDLoad install του "ταΐσουμε" μέσω USB stick, είτε πρόκειται για παιχνίδι, είτε για demo, είτε για OCS/ECS, είτε για AGA. Ωραία όλα αυτά, αλλά ήδη ακούγεται η γκρίνια:

- το πληκτρολόγιο δεν είναι λειτουργικό

- δεν τρέχει .ADF images

- είναι εξομοίωση

- η τιμή του είναι "τσιμπημένη".

Θα τα πιάσω ανάποδα. Τσιμπημένη; Αλήθεια; Εδώ που έχουμε φτάσει; Τσιμπημένη είναι η ΔΕΗ. Τσιμπημένες είναι οι τιμές των καυσίμων. Τσιμπημένες είναι οι λυπητερές στα super market. Τσιμπημένο είναι αυτό:

Καλά, αυτό δεν είναι απλά τσιμπημένο, δεν θα επεκταθώ στο συγκεκριμένο γιατί δεν έχει και νόημα.

Πάμε στην εξομοίωση τώρα. Ναι, πρόκειται περί εξομοίωσης. Αλλά, μια στιγμή: αν κάτσει κανείς και υπολογίσει πόσα χρειάζεται να ξοδέψει για μία πραγματική Amiga με τη δυνατότητα να τρέχει OCS/ECS/AGA WHDLoad installs από mass storage device βγάζοντας μάλιστα έξοδο σε HDMI ώστε να μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε σε κάποια σύγχρονη οθόνη, τότε η τιμή εκκίνησης θα είναι τα 600€. Για hardware 30ετίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την βεβαιότητα ότι θα λειτουργεί και αύριο, μεθαύριο, σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο. Οπότε ίσως αν τα λάβουμε αυτά υπ' όψιν τότε να μη μας φαίνεται πια τόσο τραγικό το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με software emulation, αφού μάλιστα, αν ισχύουν τα όσα είδαμε, το latency είναι ελάχιστο.

Για το ότι δεν τρέχει .ADF images θα πω ότι και εγώ θα προτιμούσα να υπάρχει αυτή η ευκολία. Ευτυχώς η ίδια η εταιρία (Retro Games Ltd.) άφησε να διαρρεύσει ότι ίσως να προστεθεί αυτή η δυνατότητα σε κάποιο μελλοντικό firmware update. Μάκαρι, γιατί αυτό είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τις νέες κυκλοφορίες, που ως επί το πλείστον κυκλοφορούν σε μορφή ενός ή περισσότερων αρχείων .ADF.

Και, τέλος, το πληκτρολόγιο. Πέρα από το αυτονόητο, ότι δηλαδή τέτοιου μεγέθους πληκτρολόγιο δεν θα είχε νόημα να είναι λειτουργικό αφού είναι τόσο μικροσκοπικό που θα πατιόντουσαν 5 πλήκτρα μαζί κάθε φορά, θα αναρωτηθώ εύλογα πόσοι Αμιγκάδες χρησιμοποιούσαν το πληκτρολόγιο; Αλήθεια, δηλαδή. Το 5-10%; Και αυτό back in the day. Τώρα κάποιος που θα αγοράσει την TheA500 Mini θα την πάρει για να γράψει κείμενα ή - ακόμα καλύτερα - κώδικα; Που, ακόμα και αν ισχύει κάτι τέτοιο, μπορεί όποιος θέλει να συνδέσει ένα USB πληκτρολόγιο στο μηχάνημα και να κάνει τη "δουλειά" του, έτσι δεν είναι;

Επιστρέφω λοιπόν σε αυτό που έγραφα στην αρχή: τα πάντα είναι σχετικά. Αν είστε κάποιος που μπορεί να βρει μια 500άρα ή 1200άρα με επέκταση μνήμης και δίσκο στα 200€ τότε θα είναι μάλλον βλακεία να δώσετε 130€ για την TheA500 Mini. Αν ανήκετε στην πλειοψηφία που ένα τέτοιο μηχάνημα (την πραγματική Amiga, δηλαδή) θα το πληρώσετε 500€ και μετά θα ψάχνετε και τρόπο να το συνδέσετε στην ολοκαίνουρια 4Κ τηλεόρασή σας με τις 3-4 HDMI εισόδους, ίσως θα πρέπει να αρχίσετε να καλοβλέπετε τις ευκολίες - σε συνδυασμό πάντα με την τιμή - της μικροσκοπικής, νέας Amiga. Κι ας μην είναι πραγματική Amiga. Αλλά, όπως λέει κι ο φίλος μου ο Γιώργος, "αν μοιάζει με Amiga και συμπεριφέρεται σαν Amiga, τότε είναι Amiga". He's got a point, δεν μπορώ να το αρνηθώ.

Όπως και να 'χει σε Πλαίσιο, Κωτσόβολο κλπ εξαντλήθηκαν το κομμάτια που υπήρχαν διαθέσιμα για προπαραγγελία από την πρώτη στιγμή. Λογικά, αν υπάρχει ενδιαφέρον, θα έρθουν σύντομα κι άλλα πάντως...

Αν από όλα τα παραπάνω καταλάβατε ότι συνιστώ την TheA500 Mini σαν αγορά, θα σας πω ότι μάλλον έτσι είναι. Προσωπικά, αφού έχω πραγματική Amiga που κάνει όλα όσα κάνει η TheA500 Mini δεν σκοπεύω να την αγοράσω, δεν θα σας πω ψέματα. Από την άλλη, αν η Retro Games Ltd. κάνει την μεγάλη κίνηση και αποφασίσει να κυκλοφορήσει full sized μοντέλο με λειτουργικό πληκτρολόγιο, ε, ναι, αυτό θα το πάρω. Με μια τιμή περί τα 250€ ούτε που θα το σκεφτώ δεύτερη φορά: αφού διαπίστωσα από πρώτο χέρι πόσο τέλειοι είναι οι TheC64 και TheVIC20 εννοείται και εξυπακούεται πως δεν πρόκειται να πω όχι στην ευκαιρία να αποκτήσω μία ολοκαίνουρια, λειτουργική, κανονικού μεγέθους Amiga 500. Κι ας κρύβει εξομοιωτή στα σπλάχνα της...

Κάντε τον iBrowse χρήσιμο και μεταφέρετε αρχεία από το PC σας

Όπως είχα γραψει αναλυτικά και παλιότερα σε αυτή την ανάρτηση, πλέον υπάρχει το plipbox το οποίο, χάρη στον καλό μου φίλο Δημήτρη (MasterGR) μπορούμε να αποκτήσουμε άμεσα και με πολύ μικρό κόστος. Να πω εν συντομία ότι το plipbox είναι μία κάρτα δικτύου που συνδέεται στην παράλληλη θύρα οποιασδήποτε Amiga δίνοντάς μας επιτέλους τη δυνατότητα να βγάλουμε την Αμιγκούλα μας στο Internet - και στο τοπικό μας δίκτυο, φυσικά - φθηνά, εύκολα και άκοπα.

Η παρούσα ανάρηση δεν έχει ως σκοπό να εξηγήσει αναλυτικά τα περί του plipbox και το πώς αυτό "στήνεται". Υπάρχει η παλαιότυερη ανάρτηση της οποίας και έβαλα το link στην αρχή γι' αυτή τη δουλειά. Το αντικείμενο της παρούσας είναι το πώς θα φτιάξουμε έναν φάκελο στο PC μας ώστε να μεταφέρουμε εύκολα αρχεία προς και από την Amiga με τη χρήση του iBrowse. Γιατί τον τελευταίο μπορούμε να τον αποκτήσουμε δωρεάν και, μια και πλέον δεν μπορεί να "μπει" σωστά και σε πολλά websites πλην του Aminet, καλό είναι να μπορέσει να μας φανεί χρηστικός κάπου. Πάμε λοιπόν!

Το πρώτο βήμα είναι να μάθετε την IP διεύθυνση του PC σας στο τοπικό δίκτυο - και να συνδέσετε εννοείται και την Amiga σε αυτό (τα ίδια ισχύουν για όλες τις κάρτες δικτύου, δεν χρειάζεται σώνει και καλά να έχετε plipbox). Αν δεν ξέρετε την IP διεύθυνση του PC ανοίξτε ένα command prompt (δίνοντας cmd και <enter>) και εκεί δώστε ipconfig και <enter>. Θα δείτε κάτι σαν αυτό:

Η IP v4 Address είναι αυτή που μας ενδιαφέρει. Σημειώστε την κάπου και πηγαίνετε στην Amiga σας. Ανοίξτε ένα CLI (δίνοντας newshell και <enter>) και εκεί δώστε ping x.x.x.x και <enter>, όπου x.x.x.x η IP διεύθυνση του PC από το προηγούμενο βήμα - στη δική μας περίπτωση η 192.168.1.2. Να έχετε υπ' όψιν ότι η εντολή ping προστίθεται με την εγκατάσταση του TCP/IP stack στην Amiga, και μπορεί να μην έχει αυτήν ακριβώς την ονομασία. Στην πλειονότητα όμως των περιπτώσεων είναι ping.

Αν δούμε ότι το PC "απαντάει" στην Amiga όπως εδώ, τότε είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα - αν όχι, βεβαιωθείτε ότι η Amiga είναι στο δίκτυο και ότι ο TCP/IP stack είναι σωστά ρυθμισμένος να λαμβάνει διεύθυνση από τον DHCP server του router σας.

Αυτό που θέλουμε να κάνουμε τώρα είναι να φτιάξουμε έναν φάκελο στο PC στον οποίο θα τοποθετούμε τα αρχεία προς μεταφορά ή αυτά που θα "στέλνουμε" από την Amiga. Φτιάξτε στο C: έναν φάκελο με το όνομα transfer λοιπόν, και πάμε παρακάτω.

Αυτό που θα χρειαστούμε τώρα, είναι ένα πρόγραμμα που να φτιάχνει έναν web server στο PC με τα περιεχόμενα του φακέλου transfer και τη δυνατότητα για download και upload από τον iBrowse. Το ιδανικό προγραμματάκι γι' αυτή τη χρήση ονομάζεται HFS (HTTP File Server), είναι δωρεάν και μπορείτε να το κατεβάσετε από την επίσημη σελίδα του. Επειδή δεν έχω δοκιμάσει τις τελευταίες εκδόσεις του, μπορείτε να κατεβάσετε μία πολύ παλαιότερη από εδώ, η οποία είναι δοκιμασμένη ότι συνεργάζεται με τον iBrowse.

Εκτελέστε το HFS, επιτρέψτε του να "περνάει" μέσα από το firewall, και θα βρεθείτε μπροστά σε ένα παράθυρο σαν αυτό:

Αν σας ζητήσει να κάνετε update στην τελευταία έκδοση αρνηθείτε προς το παρόν. Επιλέξτε το port στο πάνω μέρος της οθόνης και αλλάξτε το σε κάτι άλλο, π.χ. σε 8888. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι κάποια antiviruses (κυρίως τα δωρεάν) δεν γνωρίζουν το HFS και το μπλοκάρουν, το μεταφέρουν στην καραντίνα και άλλα τέτοια ωραία. Οπότε βάλτε το σαν εξαίρεση στο antivirus και συνεχίζουμε.

Κάντε αριστερό click κάπου μέσα στο μεγάλο αριστερό παράθυρο και επιλέξτε add folder from disk. Στο παράθυρο που θα εμφανιστεί επιλέξτε τον φάκελο transfer που φτιάξαμε πριν και διαλέξτε στην επόμενη οθόνη ότι είναι real folder. Αν όλα πήγαν καλά θα δείτε την παρακάτω οθόνη και ο server σας θα είναι έτοιμος:

Πάμε τώρα στην Amiga, εκτελούμε τον iBrowse και στην γραμμή διεθύνσεων δίνουμε http://x.x.x.x:8888/ (στο δικό μας παράδειγμα http://192.168.1.2:8888/). Voila!

Επιλέγουμε τον φάκελο transfer και μεταφερόμαστε στα περιεχόμενά του, όπου και μπορούμε να κάνουμε download όποιο αρχείο έχουμε ήδη τοποθετήσει στον φάκελο transfer. Προκειμένου να γίνει πλήρης η λειτουργικότητα και να έχουμε αμφίδρομη μεταφορά, επιστρέφουμε στο PC, και στην οθόνη του HFS κάνουμε δεξί click πάνω στον φάκελο transfer, και επιλέγουμε upload->upload for accounts->anyone. Πλεόν, αν κάνουμε ένα reload της σελίδας από την πλευρά της Amiga διαπιστώνουμε ότι στο επάνω δεξιά μέρος της σελίδας υπάρχει και η επιλογή upload, μέσω της οποίας μπορούμε να στείλουμε αρχεία στο PC.

Όπως θα διαπιστώσατε, η όλη διαδικασία δεν είναι κάτι το δύσκολο: το στήνετε μια φορά και από εκεί και πέρα δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Αν σας φαίνεται βάσανο η εγκατάσταση και η παραμετροποίηση ενός TCP/IP stack στην Amiga η αλήθεια είναι ότι είναι σαφώς πιο πολύπλοκη από το να σετάρετε μια κάρτα δικτύου στο PC ή στο Mac, αλλά πρόκειται για κάτι που θα πρέπει να το κάνετε προκειμένου να έχετε δίκτυο στην Amiga. Τέλος, θα πρέπει να σταθούμε λιγάκι στο γιατί προτείνω την λύση του HFS, ενώ, για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να σηκώσουμε και έναν FTP server στο PC για να κάνουμε την ίδια δουλειά. Οι λόγοι είναι δύο: ο πρώτος είναι ότι το HFS με την web πρόσβαση είναι του τύπου πιο-απλό-πεθαίνεις, και ο δεύτερος και σημαντικότερος είναι ότι όλοι (μα όλοι) οι FTP clients της Amiga κολλάνες συχνότατα κατά τη μεταφορά αρχείων, πράγμα που δεν συμβαίνει με τον iBrowse. Προσωπικά οδηγήθηκα στη λύση του HFS ακριβώς επειδή είχα τραβήξει των παθών μου τον τάραχο με τους FTP clients...

The A500 mini: έρχεται στο Πλαίσιο

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσους μπορεί να ενδιαφέρει η είδηση, αλλά μόλις πληροφορήθηκα ότι η A500 mini της Koch Media (TheC64, C64 mini) είναι διαθέσιμη για προπαραγγελία στο ηλεκτρονικό κατάστημα του Πλαισίου προς 129,90€, με ημερομηνία παράδοσης την... 25η Μαρτίου!

Προφανώς, το αν και κατά πόσο μία τέτοια "αναβίωση" της θρυλικής 500άρας μπορεί να αγγίξει κάποιον retro lover εξαρτάται καθαρά από τον ίδιο, αφού συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις το συναίσθημα κυριαρχεί της λογικής. Προσωπικά προσπαθώ να δω το θέμα λίγο αποστασιοποιημένα και απλά να σταθμίσω τα συν και τα πλην του όλου εγχειρήματος ώστε να καταλήξω στον αν πραγματικά με ενδιαφέρει ή όχι. Άλλωστε στο παρελθόν αγόρασα όλα τα προϊόντα της Koch Media (TheC64 mini, TheC64, TheVIC20) οπότε είναι φανερό το ότι το γεγονός πως στην καρδιά του μηχανήματος κρύβεται ένας εξομοιωτής ποσώς με ενοχλεί. Άλλα είναι που εντοπίζω ως αρνητικά. Ας δούμε όμως πάνω-κάτω ποια είναι τα χαρακτηριστικά και οι δυνατότητες της A500 mini, σύμφωνα με το website του Πλαισίου:

"Το A500 Mini Home Computer εξομοιώνει τις A500, A600 & A1200 (ECS/OCS/AGA), επιτρέποντάς σου να σώζεις οποιαδήποτε στιγμή αλλά και να προσθέτεις τα δικά σου προγράμματα. Η απεικόνιση είναι στα 50Hz με ανάλυση HD 720p μέσω HDMI, παρέχονται πολλαπλές επιλογές για scaling & CRT filter, on-screen πληκτρολόγιο (υποστηρίζει και USB πληκτρολόγια) και δυνατότητα αναβάθμισης του firmware".

Μάλιστα. Ενδιαφέροντα όλα αυτά χωρίς αμφιβολία και θα πρέπει να συμπληρώσω ότι ο υπολογιστής έρχεται με 25 προεγκατεστημένα παιχνίδια, ποντίκι και gamepad και, το πιο σημαντικό, τη δυνατότητα να τρέχει WHDLoad installs από games και demos. Αυτό το τελευταίο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μπορεί να συνδεθεί σε οποιαδήποτε σύγχρονη τηλεόραση σίγουρα κάνει την A500 mini ελκυστική πρόταση σε σχέση με την τυπική κατακίτρινη 500άρα που θα συναντήσουμε στις αγγελίες να πουλιέται προς 180-200€ με προίκα καμιά 10αριά αντιγραμμένες δισκέτες 35ετίας την οποία θα πρέπει να βρούμε τηλεόραση με SCART βύσμα για να τη συνδέσουμε (και το ανάλογο καλώδιο) και που δεν θα μπορούμε να τρέξουμε και τίποτα σε δαύτην αν δεν έχουμε φυλάξει τη συλλογή μας με δισκέτες από τα 90s. Οπότε ναι, για κάποιον που θέλει κάτι που να μοιάζει με Amiga, να συμπεριφέρεται σαν Amiga, να παίζει τα παιχνίδια της Amiga και να μην κοστίζει όσο ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, η A500 mini ίσως να αποτελεί την ιδανική λύση. Όμως...

Όμως το μηχάνημα κουβαλάει το ίδιο "θανάσιμο" κουσούρι με τους προγόνους του (TheC64 mini, TheC64, TheVIC20) και αυτό δεν είναι άλλο από την έλλειψη DB9 joystick port. "Μα το δίνουν μαζί με gamepad" θα πει κάποιος. Ναι, σωστά. Κοιτάξτε τι συμβαίνει εδώ πέρα όπως το βλέπω εγώ: οι ξένοι (όσοι έμεναν εκτός Ελλάδας, τελος πάντων), είχαν μάθει να χρησιμοποιούν ως joystick τα αίσχη τύπου Quickshot II, Competion Pro και λοιπές αρλούμπες. Που κι εμείς αυτά είχαμε μάθει να χρησιμοποιούμε δηλαδή εδώ που τα λέμε, μέχρι που έφτασε το 2ο μισό των 80s και ήρθε ο Νίκος ο Ανερούσης με τον αδερφό του και κυκλοφόρησε το Tomahawk και μας... ξεβλάχεψε! Το γεγονός αυτό ήταν εξόχως σημαντικό και το γράφω με πλήρη επίγνωση, καθώς, από τη στιγμή που δοκιμάσαμε το Tomahawk αυτομάτως τα στάνταρ μας για τα joysticks άλλαξαν, και αντί να δεχόμαστε το κάθε πλαστικό... καβλιτζέκι μάθαμε να απαιτούμε χειριστήρια arcade type. Και πολύ καλά κάναμε. Το θέμα λοιπόν τώρα είναι με τα προϊόντα της Koch Media ότι οι άνθρωποι της εταιρίας δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με το θέμα του χειριστηρίου σε κανένα τους μηχάνημα και αυτό έχει την λογική του, αφού το κοινό τους στη συντριπτική του πλειονότητα θα βολευτεί μια χαρά με οποιοδήποτε πλαστικό μαντζαφλάρι που πάει πάνω, κάτω, αριστερά και δεξιά. Εμείς στην Ελλάδα όμως όχι: αλλιώς μάθαμε και δεν περάσαμε 35+ χρόνια με arcade χειριστήρια για να ξαναγυρίσουμε στη... λίθινη εποχή, έτσι δεν είναι;

Φυσικά, λύση στο όλο θέμα λογικά υπάρχει, και αυτή είναι το περίφημο USB joystick adapter της Καναδικής Retronic Design. Αυτό το ανταπτοράκι είναι ένα μικρό θαύμα και προσωπικά μου απογείωσε την εμπειρία με τους full sized TheC64 και TheVIC20 στην... στρατόσφαιρα. Ευελπιστώ ότι το ίδιο θα μπορεί να γίνει και με την Α500 mini καθώς ο συνδυασμός των ευκολιών που θα παρέχει αυτό το μηχανηματάκι με την απολαυστική εμπειρία ενός arcade stick θα ανεβάσει το όλο σκηνικό σε άλλα επίπεδα.

Συμπερασματικά, θεωρώ ότι η Α500 mini είναι μια πολύ "τίμια" πρόταση σε πολύ λογική τιμή με μόνο - κατ' εμέ - σοβαρό μειονέκτημα την έλλειψη DB9 joystick port. Αν θα προτιμούσα μια full sized έκδοση με λειτουργικό πληκτρολόγιο; Μα κοροϊδευόμαστε τώρα; Εννοείται πως θα την προτιμούσα! Μια "κανονική" 500άρα που να τρέχει τα πάντα μέσω mass storage media με λειτουργικό πληκτρολόγιο, σύγχρονο ποντίκι και HDMI output; Χτες θα την αγόραζα! Και, μεταξύ μας, αυτήν περιμένω κιόλας! Δεν λέω ότι θα προσπεράσω την A500 mini, δεν αποκλείω το να την αγοράσω αφού έτσι κι αλλιώς έχω ήδη το USB joystick adaptor της Retronic Design. Αλλά ναι, ελπίζω να πουλήσει αρκετά καλά η mini μπας και οι άνθρωποι της Koch Media αποφασίσουν να κυκλοφορήσουν και full sized έκδοση όπως έκαναν και στην περίπτωση του TheC64. Κι αφήστε τους άλλους να πουλάνε 2 κατοστάρικα τις 500άρες 35ετίας...

Zzap! Amiga: η Μεγάλη Κυρία απέκτησε το περιοδικάκι της!

Κάπου στα τέλη των 80s, Τον Νοέμβριο του '88 για την ακρίβεια, και με τη δημοτικότητα του Commodore 64 να πέφτει σταδιακά, οι ιθύνοντες της Newsfield Publications που εξέδιδε τότε το δημοφιλέστατο Zzap!64 πήραν την απόφαση να ξεκινήσουν να καλύπτουν και την Amiga μέσα από τις σελίδες του περιοδικού. Μετονόμασαν λοιπόν το μηνιαίο έντυπο σε Zzap!64/Amiga και προχώρησαν έτσι για κάποιο διάστημα. Δύο χρόνια αργότερα, το 1990, ο τίτλος του περιοδικού επέστρεψε στον αρχικό Zzap!64 χωρίς να σταματήσουν όμως να δημοσιεύονται θέματα σχετικά με την Amiga. Αυτό συνέβη ένα χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 1991, όταν και η θεματολογία του περιοδικού έγινε και πάλι ολοκληρωτικά σχετική με τον 64άρη και τα παιχνίδια του, κάτι που δεν άλλαξε μέχρι και την οριστική διακοπή της κυκλοφορίας του Zzap!64, τον Νοέμβριο του 1992.

Από το 1991 λοιπόν χρειάστηκε να περάσουν 30 ολόκληρα χρόνια μέχρι το Zzap! να ασχοληθεί και πάλι με την Amiga: η αναβίωση του περιοδικού από την Fusion Retro Books είχε ως αποτέλεσμα την κυκλοφορία 2 διαφορετικών εντύπων, σε Α5 μέγεθος πλέον, του Zzap!64 και του Zzap! Amiga. Τα 2 πρώτα τεύχη του τελευταίου τα παρέλαβα πριν από μερικές μέρες και είπα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου.

Αρχικά, θα γκρινιάξω ακόμα μια φορά για την επιλογή του Α5 αντί του Α4: προφανώς είναι φθηνότερο, γεμίζει πιο εύκολα με ύλη, είναι ελαφρύτερο και συνεπώς έχει και χαμηλότερα ταχυδρομικά, αλλά, let's face it: όπως συνέβαινε και με τα εξώφυλλα των CDs σε σχέση με αυτά των βινυλίων, το αποτέλεσμα, απλά, χάνει. Όχι μόνο αισθητικά, αλλά και από την άποψη της ποσότητας της ύλης καθώς, όχι μόνο οι σελίδες έχουν το μισό εμβαδό από αυτές των Α4 εντύπων, αλλά και οι γραμματοσειρές δεν μπορούν να μικρύνουν αναλόγως, αφού το αναγνωστικό κοινό των εντύπων retro θεματολογίας έχει πατήσει τα δεύτερα -άντα και ίσως και τα πρώτα -ήντα, γεγονός που σημαίνει ότι η... αετίσια όραση έχει χαθεί προ πολλού! Έτσι, το Zzap! Amiga των 60 σελίδων έχει "βαριά" την ύλη που θα είχε ένα περιοδικό μεγέθους Α4 30 σελίδων. Λίγη, για να το θέσω απλά.

Φυσικά έχουν γίνει προσπάθειες να καλυφθούν πολλά θέματα, από game reviews και παρουσιάσεις των classics της demoscene, μέχρι και μαθήματα AMOS από τον ίδιο τον Francois Lionet (δυστυχώς, στο 2ο τεύχος η στήλη εξαφανίστηκε). Το δυσάρεστο - τουλάχιστον από τη δική μου οπτική - είναι ότι, όπως και σε άλλα έντυπα του είδους, αρκετές σελίδες καταναλώνονται από "νέα" των 80s-90s που δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης αφού... τα ξέρουμε (εδώ και 3-4 δεκαετίες, μάλιστα)!

Αυτό το οποίο προσωπικά μου έκανε πολύ καλή εντύπωση ήταν το κομμάτι των reviews πάντως. Αυτά είναι μεν λιγοστά (4 στο πρώτο τεύχος και 6 στο δεύτερο) αλλά έχουν δύο εξόχως θετικά στοιχεία. Το πρώτο είναι ότι, αν και πολύ μικρά σε μέγεθος (300-400 λέξεις) καταφέρνουν να πιάνουν την ουσία του πράγματος, δηλαδή να μεταφέρουν τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία του κάθε παιχνιδιού στον αναγνώστη. Και το δεύτερο είναι ότι σε αντίθεση με την πεπατημένη στην οποία βαδίζει η πλειοψηφία των εντύπων του είδους, δεν καλύπτουν παλιά παιχνίδια, από τα χρόνια της δόξας της Amiga. Γιατί ναι, παιχνιδάρες το Chaos Engine, το Defender of the Crown, το Kick Off κλπ αλλά έχουμε διαβάσει τουλάχιστον 20 διαφορετικά reviews για το καθένα τους: enough is enough! Δεν λέω, αν κάποιος μπορεί να πιάσει ένα χιλιογραμμένο θέμα με έναν φρέσκο, διαφορετικό τρόπο, καλώς να το κάνει. Αλλά να διαβάσω μια ακόμα παρουσίαση του Silkworm γραμμένη σα να κυκλοφόρησε το παιχνίδι χτες η οποία να με πληροφορεί για το μέγεθος των sprites και την ποιότητα του ήχου, όχι, ευχαριστώ: το έχω παίξει ήδη το παιχνίδι όσο κι αν φαίνεται απίθανο (!), ειλικρινά, την βρήκα την ευκαιρία να το κάνω σε αυτά τα 35 χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του!

Συνολικά θα πω ότι το Zzap! Amiga μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις, αλλά είναι υποδεέστερο των Crash, Zzap!64 και Amtix! που κυκλοφορούν επίσης από την Fusion Retro Books. Ίσως το όλο στυλ και η αναβίωση αυτών των εντύπων να ταιριάζει περισσότερο σε 8bit συστήματα, ίσως να πρέπει να δώσουμε λίγο περισσότερο χρόνο στο Zzap! Amiga, θα δείξει. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση - για να κλείσω, σιγά-σιγά - είναι ότι το ελληνικό τελωνείο ενώ με χρέωσε με τέλη εκτελωνισμού για το ένα τεύχος του Amtix! δεν έκανε το ίδιο και με τα δύο τεύχη του Zzap! Amiga που έχουν ακριβώς το ίδιο μέγεθος και βάρος (επί δύο) και ήρθαν από την ίδια χώρα (Αγγλία) και από τον ίδιο αποστολέα (Fusion Retro Books). Ελλάς το μεγαλείο σου...