Zener Drive για την 500άρα

Ήδη, από την εποχή του Commodore 64 και την γέννηση της demoscene, οι παραγωγές που βασίζονταν σε 3D διανυσματικά γραφικά και σχήματα φτιαγμένα από wireframes δεν προκαλούσαν συχνά επιφωνήματα θαυμασμού σε όσους τις παρακολουθούσαν. Κι αυτό γιατί από τη μία δεν έδειχναν τόσο εντυπωσιακές και από την άλλη η ύπαρξη custom chips για hardware scrolling, scaling κλπ σε κάποια 8bit και 16bit μηχανήματα μπορούσαν να δώσουν πολύχρωμα, "γεμάτα" σχήματα κινούμενα ταχύτατα, που, αν μη τι άλλο, αποτελούσαν όαση στην θέαση και άφηναν μια γλυκιά γεύση στων ουρανίσκο των ιδιοκτητών των υπολογιστών στους οποίους έτρεχαν.

Σαφέστατα εξαίρεση στα παραπάνω αποτέλεσαν κάποια demos για υπολογιστές που δεν τους πολυβοηθούσε το hardware τους, όπως ο Sinclair ZX Spectrum και ο Atari ST, αλλά και κονσόλες φτιαγμένες ειδικά για απεικόνιση vector graphics, όπως ήταν το Vectrex. Συνολικά πάντως τα διανυσματικά γραφικά βρίσκονταν σχεδόν πάντα "στην απέξω" σε ό,τι είχε να κάνει με demos και παιχνίδια, από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι και τα μέσα των 90s, οπότε τα υποκυκλώματα γραφικών με hardware 3D δυνατότητες άλλαξαν οριστικά και αμετάκλητα τους κανόνες του παιχνιδιού.

Ας έρθουμε όμως στην Amiga. Η όλη αρχιτεκτονική προσέγγιση της "Μεγάλης Κυρίας" είχε πάμπολλα κοινά στοιχεία με αυτήν ενός coin-op (arcade καμπίνας, δηλαδή) των 80s, ήτοι ένα custom chipset που θα αναλάμβανε γραφικά, sprites, ήχο κλπ χτισμένο γύρω από κάποιον κεντρικό επεξεργαστή που δεν θα είχε και τόση σημασία το ποιος θα ήταν ή τι δυνατότητες θα είχε. Ευτυχώς για την πλατφόρμα, ο Jay Miner και οι συνεργάτες του επέλεξαν για κεντρική επεξεργαστική μονάδα τον περίφημο 68000 της Motorola, το κορυφαίο chip της κατηγορίας του στην εποχή του. Παρόλα τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του, αυτό το ονειρικό hardware σύνολο δεν τα πήγαινε ιδιαίτερα καλά με τα 3D γραφικά, και τρανή απόδειξη του γεγονότος αυτού αποτέλεσαν οι τίτλοι του είδους που συνήθως ήταν πιο smooth στον Atari ST καθώς ο τελευταίος, παρά την απουσία κάποιου ισχυρού υποσυστήματος για γραφικά, διέθετε έναν ελαφρώς ταχύτερα χρονισμένο 68000. Το ρεζουμέ όλων των παραπάνω είναι ότι σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα "Amiga και vector graphics" ισχύει σε μεγάλο βαθμό το "από μακριά κι' αγαπημένοι"!

Έτσι λοιπόν μου προκάλεσε έκπληξη το Zener Drive, ένα σχετικά πρόσφατο (2017) demo του group Altair για την Amiga 500, που υπέπεσε πρόσφατα στην αντίληψή μου, και το οποίο - το μαντέψατε - στηρίζεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου σε διανυσματικά γραφικά.

Παρά την δίχρωμη (κυρίως) απεικόνιση και την έλλειψη sprites και textures, το Zener Drive παρουσιάζει animations ταχύτατα, με κίνηση τόσο ομαλή που θα ζήλευε και το ίδιο το Vectrex. Η μουσική που συνοδεύει την δράση επί της οθόνης είναι επίσης αξιόλογη και το συνολικό αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό, ενώ ταυτόχρονα ξεφεύγει - για τους λόγους που ανέλυσα παραπάνω - από την πεπατημένη των Amiga demos.

Θεωρώ ότι - παρόλο που δεν είναι EON ή The Fall ή κάτι ανάλογο - το Zener Drive αποτελεί ένα ιδανικό showcase για να αποδείξει κανείς ακόμα και στους πλέον δύσπιστους ότι η 500άρα βαστάει ακόμα, και κάθε άλλο παρά "έχει φάει τα ψωμιά της". Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με demos και παιχνίδια - δεν είπα να την χρησιμοποιήσετε για desktop publishing, έτσι;

Μπορείτε να κατεβάσετε το .adf image file του Zener Drive από εδώ για να το τρέξετε σε κάποιον εξομοιωτή ή, ακόμα καλύτερα, σε κανονική Amiga.