Only Amiga: Once we were Kings part 5 - Αγοράζοντας και πουλώντας

Δεν έχει νόημα να κοροϊδεύεις κάποιον - πόσο μάλλον όταν αυτός ο κάποιος είναι ο εαυτός σου, έτσι δεν είναι; Πολλές χιλιάδες ευρώ ξοδεύτηκαν από εμένα αλλά και από όλους όσους ασχολούνται με το hobby του retro computing όλα αυτά τα χρόνια. Τσάμπα; Δύσκολο να το πει κανείς. Κάθε νέο μηχάνημα ήταν μια εμπειρία, κάθε άνοιγμα πακέτου που ερχόταν στο ταχυδρομείο σε έκανε να νιώθεις ξανά σαν παιδάκι που ανοίγει τα Χριστουγεννιάτικα δώρα του. Μόνο και μόνο αυτό το τελευταίο, ίσως να δίνει νόημα και αξία στην όλη ιστορία, αξία που ξεπερνάει την χρηματική...

Φυσικά, ένα είναι το να αγοράζεις συνεχώς κι άλλο είναι το να τα διατηρείς στην κατοχή σου όλα αυτά που απέκτησες: εκτός του ότι απαιτείται (πολύ) μεγάλος χώρος, από κάποιο σημείο και μετά, όταν σφίξουν τα γάλατα σε οικονομικό επίπεδο, αναπόφευκτα η retro συλλογή σου αρχίζει να μεταφράζεται σε ευρώ, σε πληρωμένους λογαριασμούς, σε τακτοποιημένες οικονομικές υποχρεώσεις. Και, σιγά-σιγά, αφενός διαπιστώνεις ότι τα παλιά μηχανήματα που έχεις στην κατοχή σου μειώνονται με γοργούς ρυθμούς κι αφετέρου αισθάνεσαι ότι τελικά καθόλου (μα καθόλου!) δεν σου λείπουν τα μηχανήματα που έδωσες τα οποία για τον Χ ή Υ λόγο έτσι κι αλλιώς σπάνια χρησιμοποιούσες. Έτσι κι εγώ λοιπόν, τα τελευταία 10+ χρόνια έχω πουλήσει χωρίς υπερβολή εκατοντάδες μηχανήματα και, ειδικά τα ακριβότερα εξ αυτών δεν αισθάνθηκα ποτέ την ανάγκη να τα ξανααποκτήσω γιατί στο μυαλό μου η αξία τους σε χρήματα δεν πλησίαζε επ' ουδενί την αξία τους σε... επιδόσεις (χα-χα!) ή σε retro εμπειρία/ικανοποίηση. Ας κόψω όμως την πάρλα και ας σας παρουσιάσω μερικές φωτογραφίες από μηχανήματα, περιφερειακά κλπ σχετικά με Amiga που πέρασαν από τα χέρια μου τα τελευταία χρόνια και τελικά κατέληξαν σε άλλες, ξένες αγκαλιές και τα οποία δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στις κατηγορίες που θα ακολουθήσουν στα επόμενα...

Amiga 500