Κάπου στα τέλη των 80s, Τον Νοέμβριο του '88 για την ακρίβεια, και με τη δημοτικότητα του Commodore 64 να πέφτει σταδιακά, οι ιθύνοντες της Newsfield Publications που εξέδιδε τότε το δημοφιλέστατο Zzap!64 πήραν την απόφαση να ξεκινήσουν να καλύπτουν και την Amiga μέσα από τις σελίδες του περιοδικού. Μετονόμασαν λοιπόν το μηνιαίο έντυπο σε Zzap!64/Amiga και προχώρησαν έτσι για κάποιο διάστημα. Δύο χρόνια αργότερα, το 1990, ο τίτλος του περιοδικού επέστρεψε στον αρχικό Zzap!64 χωρίς να σταματήσουν όμως να δημοσιεύονται θέματα σχετικά με την Amiga. Αυτό συνέβη ένα χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 1991, όταν και η θεματολογία του περιοδικού έγινε και πάλι ολοκληρωτικά σχετική με τον 64άρη και τα παιχνίδια του, κάτι που δεν άλλαξε μέχρι και την οριστική διακοπή της κυκλοφορίας του Zzap!64, τον Νοέμβριο του 1992.
Από το 1991 λοιπόν χρειάστηκε να περάσουν 30 ολόκληρα χρόνια μέχρι το Zzap! να ασχοληθεί και πάλι με την Amiga: η αναβίωση του περιοδικού από την Fusion Retro Books είχε ως αποτέλεσμα την κυκλοφορία 2 διαφορετικών εντύπων, σε Α5 μέγεθος πλέον, του Zzap!64 και του Zzap! Amiga. Τα 2 πρώτα τεύχη του τελευταίου τα παρέλαβα πριν από μερικές μέρες και είπα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου.
Αρχικά, θα γκρινιάξω ακόμα μια φορά για την επιλογή του Α5 αντί του Α4: προφανώς είναι φθηνότερο, γεμίζει πιο εύκολα με ύλη, είναι ελαφρύτερο και συνεπώς έχει και χαμηλότερα ταχυδρομικά, αλλά, let's face it: όπως συνέβαινε και με τα εξώφυλλα των CDs σε σχέση με αυτά των βινυλίων, το αποτέλεσμα, απλά, χάνει. Όχι μόνο αισθητικά, αλλά και από την άποψη της ποσότητας της ύλης καθώς, όχι μόνο οι σελίδες έχουν το μισό εμβαδό από αυτές των Α4 εντύπων, αλλά και οι γραμματοσειρές δεν μπορούν να μικρύνουν αναλόγως, αφού το αναγνωστικό κοινό των εντύπων retro θεματολογίας έχει πατήσει τα δεύτερα -άντα και ίσως και τα πρώτα -ήντα, γεγονός που σημαίνει ότι η... αετίσια όραση έχει χαθεί προ πολλού! Έτσι, το Zzap! Amiga των 60 σελίδων έχει "βαριά" την ύλη που θα είχε ένα περιοδικό μεγέθους Α4 30 σελίδων. Λίγη, για να το θέσω απλά.
Φυσικά έχουν γίνει προσπάθειες να καλυφθούν πολλά θέματα, από game reviews και παρουσιάσεις των classics της demoscene, μέχρι και μαθήματα AMOS από τον ίδιο τον Francois Lionet (δυστυχώς, στο 2ο τεύχος η στήλη εξαφανίστηκε). Το δυσάρεστο - τουλάχιστον από τη δική μου οπτική - είναι ότι, όπως και σε άλλα έντυπα του είδους, αρκετές σελίδες καταναλώνονται από "νέα" των 80s-90s που δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης αφού... τα ξέρουμε (εδώ και 3-4 δεκαετίες, μάλιστα)!
Αυτό το οποίο προσωπικά μου έκανε πολύ καλή εντύπωση ήταν το κομμάτι των reviews πάντως. Αυτά είναι μεν λιγοστά (4 στο πρώτο τεύχος και 6 στο δεύτερο) αλλά έχουν δύο εξόχως θετικά στοιχεία. Το πρώτο είναι ότι, αν και πολύ μικρά σε μέγεθος (300-400 λέξεις) καταφέρνουν να πιάνουν την ουσία του πράγματος, δηλαδή να μεταφέρουν τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία του κάθε παιχνιδιού στον αναγνώστη. Και το δεύτερο είναι ότι σε αντίθεση με την πεπατημένη στην οποία βαδίζει η πλειοψηφία των εντύπων του είδους, δεν καλύπτουν παλιά παιχνίδια, από τα χρόνια της δόξας της Amiga. Γιατί ναι, παιχνιδάρες το Chaos Engine, το Defender of the Crown, το Kick Off κλπ αλλά έχουμε διαβάσει τουλάχιστον 20 διαφορετικά reviews για το καθένα τους: enough is enough! Δεν λέω, αν κάποιος μπορεί να πιάσει ένα χιλιογραμμένο θέμα με έναν φρέσκο, διαφορετικό τρόπο, καλώς να το κάνει. Αλλά να διαβάσω μια ακόμα παρουσίαση του Silkworm γραμμένη σα να κυκλοφόρησε το παιχνίδι χτες η οποία να με πληροφορεί για το μέγεθος των sprites και την ποιότητα του ήχου, όχι, ευχαριστώ: το έχω παίξει ήδη το παιχνίδι όσο κι αν φαίνεται απίθανο (!), ειλικρινά, την βρήκα την ευκαιρία να το κάνω σε αυτά τα 35 χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του!
Συνολικά θα πω ότι το Zzap! Amiga μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις, αλλά είναι υποδεέστερο των Crash, Zzap!64 και Amtix! που κυκλοφορούν επίσης από την Fusion Retro Books. Ίσως το όλο στυλ και η αναβίωση αυτών των εντύπων να ταιριάζει περισσότερο σε 8bit συστήματα, ίσως να πρέπει να δώσουμε λίγο περισσότερο χρόνο στο Zzap! Amiga, θα δείξει. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση - για να κλείσω, σιγά-σιγά - είναι ότι το ελληνικό τελωνείο ενώ με χρέωσε με τέλη εκτελωνισμού για το ένα τεύχος του Amtix! δεν έκανε το ίδιο και με τα δύο τεύχη του Zzap! Amiga που έχουν ακριβώς το ίδιο μέγεθος και βάρος (επί δύο) και ήρθαν από την ίδια χώρα (Αγγλία) και από τον ίδιο αποστολέα (Fusion Retro Books). Ελλάς το μεγαλείο σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου