Είναι τρομερό αυτό το πράγμα που συμβαίνει με την Amiga. Όσα χρόνια κι αν περάσουν (37, για όσους η αριθμητική δεν είναι από τα δυνατά τους χαρακτηριστικά), αν, επειδή νομίζεις ότι τη συνήθισες, πεις ή γράψεις κάτι μειωτικό γι' αυτήν είναι βέβαιο ότι σύντομα θα κυκλοφορήσει κάτι που θα σε εκθέσει. Αυτή τη φορά, ήταν στο 3ήμερο της Gerp 2022 που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Transhuman/Pachinkoland, η νεότερη παραγωγή των γνωστών και μη εξαιρετέων The Electronic Knights. Και τι παραγωγή...
Ακολουθώντας την τάση των τελευταίων ετών που επιβάλλει την δημιουργία νέων demos για OCS/ECS chipset (από τους ελάχιστους θετικούς "νεωτερισμούς" btw) το Transhuman/Pachinkoland τρέχει σε οποιαδήποτε Amiga με 1ΜΒ μνήμης. Άσχετα με το ότι αν το δείτε χωρίς προηγουμένως να σας έχει ενημερώσει κάποιος θα πιστέψετε ότι χρειάζεται AGA και 68030...
Αν και το Transhuman/Pachinkoland (μα πού τα βρίσκουν αυτά τα ονόματα;) έχει πολλά χρώματα, κουνάει ταχύτατα "πολύ πράμα", έχει σωρεία cpu hungry realtime effects και πανέμορφα γραφικά, το πρώτο που εντυπωσιάζει είναι η μουσική του. Είναι πράγματι σχεδόν ακατόρθωτο το να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι το ηχητικό αποτέλεσμα που απολαμβάνει προέρχεται από ένα chip ήχου που μπήκε στην παραγωγή το 1985.
Είναι φανερό και από προηγούμενες παραγωγές τους (Hologon, Dandelion) ότι το group The Electronic Knights παίζει το OCS στα δάχτυλα. Γιατί, όσο αριστουργηματικό κι αν ήταν το chipset που δημιούργησαν εκεί, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 ο Jay Miner και οι συνεργάτες του, είναι demos σαν αυτά των The Electronic Knights (και όχι μόνο, φυσικά) που μας επιτρέπουν να το συνειδητοποιήσουμε. Αν η Amiga ήταν μπροστά από την εποχή της, δεν θα το καταλάβει κανείς από παιχνίδια σαν το Midnight Resistance (σκέφτηκα ένα έκτρωμα στην τύχη), αλλά από demos σαν το Transhuman/Pachinkoland. Κι ας έχει αυτό το όνομα-σιδηρόδρομο (και γλωσσοδέτη)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου